Wanneer je een auto langdurig verhuurt aan een particulier, vindt deze dienst plaats op de locatie waar de huurder woont, is gevestigd of zijn gebruikelijke verblijfplaats heeft. Hier dient de btw van het betreffende land in rekening te worden gebracht. Volgens de wet is het verhuren van een auto voor meer dan dertig dagen geclassificeerd als langdurige verhuur.
Recentelijk speelde een zaak voor de rechtbank Zeeland-West-Brabant waarin een in Duitsland gevestigd bedrijf geen btw in Nederland betaalde en ook geen aangifte deed voor de omzetbelasting. Het bedrijf bestrijdt dat er sprake zou zijn van autoverhuur en stelde alleen een ‘registratiefee’ in rekening te brengen. Volgens hen was een verhuurcontract enkel gebruikt om de gegevens van de huurder vast te leggen, met het oog op eventuele verkeersboetes.
Uit de feiten bleek echter dat de auto's daadwerkelijk langdurig verhuurd werden aan Nederlandse particulieren. Dit werd onder andere aangetoond door de registratie van de kilometerstand in het huurcontract en de opmerking over lakschades. Er had dus Nederlandse btw in rekening gebracht moeten worden aan de Nederlandse klanten. De naheffingen en boetes bleven dan ook gehandhaafd.