Veel werkgevers kiezen er vanwege de administratieve overlast voor om reiskosten voor het woon-werkverkeer volgens een vaste methode te berekenen. Voor werknemers die in de regel naar een vaste werkplek reizen, dien je de vergoeding dan te baseren op 214 werkdagen per jaar. Hierin is al rekening gehouden met vakantie, ziekteverzuim e.d.
Let op! Je mag deze methode toepassen als de werknemer vermoedelijk 36 weken of meer per jaar naar de vaste werkplek reist.
De vaste reiskostenvergoeding bereken je vervolgens door het aantal woon-werkkilometers heen en terug te vermenigvuldigen met 214. Voor dit aantal kilometers mag je maximaal € 0,19/km vergoeden. Dit bedrag deel je door 12 om het bedrag per maand te berekenen.
Let op! Voor parttimers pas je de vergoeding naar evenredigheid toe.
Voor een werknemer die thuis werkt vanwege het coronavirus, mag je de onbelaste vergoeding gewoon blijven doorbetalen. Dit is onlangs in een besluit van het ministerie van Financiën vastgelegd.
Let op! Voor werknemers die meer dan 75 kilometer van het werk wonen, moet je na afloop van het jaar de uitbetaalde vergoeding herrekenen op basis van het werkelijke aantal kilometers. Voor de periode waarin thuis wordt gewerkt, mag je echter blijven uitgaan van de aangenomen feiten waar de vergoeding op gebaseerd is.
Als je reiskosten op declaratiebasis vergoedt, is de verruiming niet van toepassing. Deze geldt namelijk alleen voor vaste vergoedingen.